Heb jij je wel eens afgevraagd hoe daadkrachtig je bent in je rol als directeur, manager of medewerker? Veel workshops, tests en trainingen gaan in op competenties (kunde) of het kennisniveau van professionals, maar die twee dimensies vormen samen slechts de helft van je daadkracht op de werkvloer (en daarbuiten).

In de periode 2015 – 2017 heb ik me verdiept in wat er nu echt ten grondslag ligt aan het ‘waarom’ we als mensen dingen doen of juist niet doen. Ik noem de onderliggende processen daarvan inmiddels de ‘daadkracht dimensies’ maar het zijn feitelijk vier werkwoorden. Ik heb gekozen voor werkwoorden, omdat ik geloof dat je gedrag bepaald wat je impact is. Niet wat je denkt, vind of zegt. Het zijn vier acties die bijdragen aan de effectiviteit van ons handelen. Ik heb de dimensies genoemd:

• Willen
• Weten
• Kunnen
• Durven

De dimensies worden uiteraard uitvoerig besproken in mijn boek ‘Gamification als motor van verandering‘ maar ik zal ze hieronder nader toelichten en met praktijkvoorbeelden tot leven proberen te brengen.

Willen 

Elke actie begint met een bepaalt verlangen. De wil iets te veranderen. Onvrede met de huidige situatie of een hunkering naar beter, groter, mooier of sneller. Het is de ultieme drijfveer die onze evolutie in gang heeft gezet. Het is de vertaling van nieuwsgierigheid en kent haar equivalenten in woorden als: ambitie, behoefte, drijfveer, motivatie of passie. In het kort is willen de spirituele kant van het doen. De wil (al dan niet vrije wil als die al bestaat), zet ons aan tot nadenken…. Je wil graag meer geld, je wilt een betere baan, je wilt iets eten, je wilt slapen, etc. Ogenschijnlijk is de wil nietig, maar alom aanwezig (behalve bij boeddhisten ;-).

In de topsport wordt de kracht van het willen heel serieus genomen en is het vaak de discriminerende factor tussen winnen en verliezen. Hoe vaak hoor je niet dat een wedstrijd gewonnen werd op ‘pure wilskracht’..? Wordt het gebrek hieraan ons Nederlandse voetbal elftal niet al een decennia verweten? En als je de kwaliteit (lees kunde) en know-how (kennis) niet in huis hebt, komt het immers vooral neer op lef  en wilskracht.

Weten 

Het willen gaat vaak moeiteloos over in het weten; de ratio. Je wilt iets (of voelt dat je het wilt), maar dan…? Bijvoorbeeld: “Ik wil graag piloot worden, maar ik weet niet waar ik moet beginnen.” Of: “Ik wil miljonair worden, maar hoe dan?” Onder weten versta ik: communicatie (ervan af weten), je hersens gebruiken, informatie, kennis, ratio. Er wordt in ons land heel veel waarde gehecht aan kennis (de kenniseconomie), maar naar mijn mening wordt de waarde en mogelijke impact van kennis veel overschat. Net als willen, kunnen en durven bepaald weten slechts voor maximaal 25% de impact van je handelen. Je hebt niets aan kennis, zonder de wil het uit te (laten) voeren, het te kunnen en te durven. Al heb jij alle kennis van de wereld, er zal niets veranderen als het idee niet omgezet wordt in daad…

Ook is weten vaak een afremmende factor op daadkracht. Bijvoorbeeld in zogenaamde risicovolle scenario’s (waar de advocatuur en het verzekeringswezen een businessmodel van heeft gemaakt). Stel je de volgende situatie eens voor. Je bent tien jaar oud en staat in een notenkraam. Het ruikt er geweldig en je mag van de eigenaar alle noten gratis proeven. Er zijn amandelen, cashewnoten, hazelnoten, pinda’s, pistachenoten en walnoten… Wat doe je? Waarschijnlijk zul je van elke soort een handvol proeven? Maar wat doe je als je dertig jaar oud bent, en ik je vertel dat er een kans van 25% is dat jij allergisch bent voor één soort noten. En wat als je weet dat die allergie zelfs dodelijk kan zijn? Dan is de kans dat jij die noten gaat proeven waarschijnlijk ineens een stuk kleiner.

Wat doe je als je een nieuw project moet opstarten? Ga je meteen aan de slag, of ga je eerst kennis (of collega’s met expertise) verzamelen over het onderwerp? En wat als je baas aangeeft dat dit project absoluut niet mis mag gaan en dat jouw baan op de tocht staat als het misgaat… In die zin kan informatie en kennis enorm verlammend werken.

In het boek Bold (met dank aan Jeroen van der Neut voor het cadeau) las ik dat experts (en advocaten) de killer zijn voor elke innovatie. Dus overschat de impact van ‘weten‘ niet op je totale daadkracht.

Kunnen

Dan het kunnen… Naast weten wordt deze dimensie al jaren gepromoot als het belangrijkste element binnen HR en human development binnen de zakelijke markt. Er zijn allerlei prachtige competentielijsten die organisaties gebruiken bij de werving, selectie en ontwikkeling van professionals. Maar hoe bruikbaar zijn ze? Kun je niet beter medewerkers selecteren op karakter en talenten? In theorie heb je maar één competentie nodig als mens: probleemoplossend vermogen (bron: Human business engineering van Baarda en Frijde). En dat kun je trainen door veel verschillende games te spelen.
Je zou kunnen zeggen dat mensen bepaalde vaardigheden of talenten bezitten. De een is nu eenmaal beter in het spreken in het openbaar, het vastbijten in vraagstukken, of het aansturen van multi-disciplinaire teams. Of competenties te ontwikkelen zijn als je ze niet al (latent) bevat vragen experts zich nog steeds af. Ik geloof wel dat je gedrag kunt aanleren, veranderen en routinematig kunt verbeteren. Maar als het geen talent van je is, dan zul je nooit de volle 100% van de 25% daadkracht van deze dimensie (kunnen) bereiken vrees ik.

Onder kunnen versta ik dus: competenties, fysieke factoren (zien, ruiken, proeven), talenten, vaardigheden. Maar ook contextuele zaken die jou als persoon tot iets in staat stellen te kunnen doen. Hierin is de rol van een organisatie als geheel belangrijk. Medewerkers moeten optimaal hun werk kunnen doen. Daar kan ook een afdeling- of projectmanager bepalend in zijn, die zijn team het gevoel geeft dat zijn collega’s optimaal mógen presteren in een omgeving zonder negatieve druk of intimiderende factoren (bruggetje naar de laatste allesbepalende dimensie).

Durven 

Dan tenslotte het al dan niet durven doen wat je zou graag wilde, waarvan je wist hoe het moest en waarbij je ook fysiek in staat was het te doen… Hoe vaak verander jij van gewoonten? Hoe vaak winkel je bij een andere supermarkt, probeer je een onbekend gerecht bij een restaurant, of rij je een andere route naar je werk? Mensen zijn geweldig in risico-reductie en we houden van routines. Bij elke actie die we ondernemen, doorlopen we in een fractie van een seconde een routinematige risico analyse waarbij ons gevoel zegt: ik wil het, de ratio ons afremt (vaak gebaseerd op ervaringen uit het verleden) en ons lichaam inschat of we het wel moeten willen… De reden dat je het uiteindelijk wel of niet doet wordt bepaald door jouw risico inschatting die ik vertaal naar het werkwoord: durven. Onder het durven versta ik onder andere: emotie (voelen), lef, om kunnen gaan met (groeps-)druk en (zelf-)vertrouwen. Hoe groter je zelfvertrouwen, of hoe meer je durft te varen op gevoel (en het weten uitschakelt), hoe groter de kans dat jij eenvoudig nieuwe routines kan aanleren. Ervaring (weten) kan ook weer geweldig remmend werken. Als je in het verleden bent gebeten door een hond, dan is dan kans klein dat je elke nieuwe hond met open armen ontvangt. Negatieve ervaringen dragen bij met een factor -3 aan onze beleving. Terwijl positieve ervaringen slechts een bijdrage leveren van +1. In die zin heb je dus drie keer een positieve ervaring nodig om weer in het ‘neutrale’ te komen na een negatieve ervaring.

Wisselwerking 

Staan de daadkracht dimensies op zichzelf? Nee totaal niet. Ze kunnen elkaar versterken of juist tegenwerken. Zoals gezegd kan kennis (of ervaring) soms een nadeel zijn bij het durven ondernemen van nieuwe acties. Soms ontbreekt het je aan wilskracht of lef om iets te doen. In die situaties helpt het om eerst op het ‘droge te oefenen’ of om het samen met een ander te doen, die juist die dimensies meer ontbeert. Dit is ook de reden dat we in 2017 een game hebben ontwikkeld die de daadkracht van mensen in kaart brengt aan de hand van het doorspelen van een aantal scenario’s die we wel eens tegenkomen op de werkvloer.

Daadkracht vergroten

Games spelen vergroot je probleemoplossend vermogen doordat het de creatieve intelligentie die je daarvoor nodig hebt prikkelt. Ben je zelf benieuwd wat jouw daadkrachtprofiel is? Speel dan onze game Powerplay met je collega’s. De game is tijdelijk gratis beschikbaar via deze link: https://demo.brandnewgame.biz/powerplay/ 

Naast het spelen van games is er één andere truc die iedereen zich kan aanleren om zijn daadkracht te vergroten en dat is mediteren. Door elke dag tien minuten te mediteren vergroot je het vermogen om gebaande paden te ‘resetten’ waardoor nieuwe afslagen zich presenteren die je niet had ontdekt met pure denk-kracht (weten). Door heel bewust je kennisnetwerk uit te schakelen vergroot je de daadkracht van je emote (durven) en wilskracht (willen). Die twee bepalen samen toch in potentie de helft van je daadkracht!

Posted in Bart Hufen, BrandNewGame, Research, Serious game | Comments Off on Daadkracht in beeld gebracht

Jawel er is weer een nieuwe hype-term ontstaan. Na ‘serious games’, ‘applied games’, ‘gamification’ – hebben we het nu weer over iets ‘nieuws’ – namelijk: ‘Game-Based Learning’. Alsof een speler in (entertainment) games niets leert? Alsof spelen en leren verschillend zouden zijn? De mens is een spelend wezen, daarom leren we!? Door te verkennen (explore) en te proberen (experiment) vinden we nieuwe wegen uit, durven we risico’s aan te gaan en doen we ervaring (experience) op! De  drie voornaamste bouwstenen voor het leren en spelen zijn wat ons betreft:

• Explore
• Experiment
• (gain) Experience

Door te verkennen, ontdekken we nieuwe wegen, mensen, zienswijzen, etc. Door dit toe te passen op een andere manier dan eerst zijn we aan het experimenteren. De raadselachtige resultaten die daaruit kunnen voortvloeien motiveren om verder te verkennen. Dit is weer brandstof voor die belangrijke drijfveer van de mens: Nieuwsgierigheid. Hoe vaak denk je dat een kind gemiddeld valt voordat het echt leert lopen? En hoe vaak valt een kind met zijn fiets? Het antwoord op de eerste vraag staat onderaan deze posting.

Nieuwsgierigheid is een – nog te vaak – onderbelichte drijfveer die in ons allen zit. Lees het boek van Bill Bryson maar eens (Een kleine geschiedenis van bijna alles) en je leert dat de helft van onze scheikundige stoffen nooit ontdekt waren zonder experimenteren. Sterker nog, hele business modellen zijn ontstaan door toevallige ontdekkingen. Denk bijvoorbeeld aan 3M die bij toeval ontdekte dat ze een lijm hadden gecreëerd met een eigenschap die ze in staat stelde velletjes papier te plakken op een muur, los te halen, en weer ergens anders op te plakken. Lang leve het experiment dus! En wat levert verkennen en proberen op? Ervaring! Juist. Alleen vinden we een ervaring zonder resultaat vaak onbevredigend. Zeker in een game wil de speler in principe graag een doel nastreven, dit behalen en een hoger niveau van gameplay voorgeschoteld krijgen. Maar sommige games laten je wat vrijer (bijvoorbeeld sandbox games of Flower) – en gaat het meer om de ‘reis’ an-sich. Waarom ook niet? Dat is toch ook een prachtig Buddhistisch uitgangspunt: er is geen reis naar geluk, de reis is geluk!

Dus Game based learning, tja… leuk. Leuke term weer. Ik ga het ook gebruiken. Al is het maar om mijn doelgroep te overtuigen vaker te verkennen welke andere methodes er zijn om medewerkers te trainen. Zie dat middel als een experiment om misschien wel verbazend goede resultaten te ervaren op het leereffect, inzicht in het nut van samenwerking, of keihard de vereiste sales cijfers halen. Want dat hebben we de afgelopen zes jaar wel bewezen voor onze opdrachtgevers die het met ons aandurfden!

Over twee maanden mogen we hopelijk weer wat onthullen over twee ‘game-based learning’ systemen. Voor een wereldwijde verzekeraar en een hele grote mobiele telefonie provider (nee niet die groene draak ;-).

To be continued… meanwhile: Level up!

PS: Het antwoord op hoe vaak een kind valt voordat het echt volleert is te lopen is 2.000 keer… 

Posted in Gamification, Research, Serious game, Trends | No Comments »

My good friend Peter Warman from Newzoo held this presentation during the Game Developers Congress in 2012

Posted in Research | No Comments »

>

Report Finds More Women, Adults Play Games

June 7, 2011 – Washington, DC – 72 percent of American households play video games and 82 percent of gamers are adults according to new research released today by the Entertainment Software Association (ESA). In a report released at E3, the world’s leading video game event, the data presented a consumer base that is increasingly diverse and receiving interactive game content on myriad platforms.
The report, 2011 Essential Facts About the Computer and Video Game Industry, also found 42 percent of gamers are women and that women age 18 or older represent more than one third of the game-playing population. In addition, purchases of digital full games, digital add-on content, mobile apps, subscriptions and social network gaming accounted for 24 percent of game sales in 2010, generating $5.9 billion in revenue.

“Our industry’s innovative titles are reaching new consumers in broader, deeper and more-engaging ways,” said Michael D. Gallagher, president and CEO of the ESA. “Technological advancements and terrific entertainment experiences in our industry make it possible for people of all ages to enjoy games at home or on the go, and the creativity of our developers and publishers leads to an ever-expanding variety of video games to choose from in both digital and physical formats.”
The survey also found that parents remain highly involved in their children’s game play and see several benefits of entertainment software. Forty-five percent of parents report playing computer and video games with their children at least weekly and nine out of ten parents pay attention to the content of the games their children play. In addition, 68 percent of parents believe that game play provides mental stimulation or education, 57 percent believe games encourage their family to spend time together, and 54 percent believe that game play helps their children connect with their friends.

Other findings of the survey include:

• The average game player is 37 years old, while the average game purchaser is 41 years old;
• Sixty-five percent of gamers play games with other gamers in person;
• More than half (55 percent) of gamers play games on their phones or handheld devices;
• Eighty-six percent of parents are aware of the Entertainment Software Rating Board rating system, and 98 percent of these parents are confident in the accuracy of the ratings;
• Parents are present when games are purchased or rented 91 percent of the time; and
• Consumers spent $25.1 billion on game content, hardware and accessories in 2010.

The research for the 2011 Essential Facts About the Computer and Video Game Industry was conducted by Ipsos MediaCT and is the most in-depth and targeted survey of its kind, gathering data from almost 1,200 nationally representative households that have been identified as owning either or both a video game console or a personal computer used to run entertainment software.
The Entertainment Software Association is the U.S. association dedicated to serving the business and public affairs needs of companies publishing interactive games for video game consoles, handheld devices, personal computers, and the Internet. The ESA offers services to interactive entertainment software publishers including a global anti-piracy program, hosting the E3 Expo, conducting business and consumer research, representing the video game industry in federal and state government relations, First Amendment and intellectual property protection efforts.

For more information, please visit www.theESA.com.

Posted in Research | No Comments »

>I am still wondering why brands are still hesitating to start developing cool branded games for the world. My book A brand new playground clearly states all the possibilities to create cool concepts for consumers. Also my research shows that gamers are very much open for brand interaction (hence the 600.000 Nespresso fans on Facebook and over 11 million for Victorias Secret).

Again the most downloaded applications (free as well as paid applications) are GAMES! Surprise, surprise. Of course it’s the coolness of the concept that determines a great deal of the success of the game, but hey, that;s why BrandNewGame is here!

… 😉

Source: www.distimo.com 

Posted in Mobile, Research | No Comments »

>This presentation show you how services can be sold as product-add-ons. Just like in my book it describes opportunities to sell services as product+ or upgraded products. Like a game with 5 extra levels (this was done during the presell period of the game R.U.S.E. for instance)…

Posted in Innovation, inspiration, Research | No Comments »

>

In-Game Advertising in EA Games Lifts Brand Sales

First Time Research Connects What Consumers See in-Game with What They Buy In-Store

REDWOOD CITY, Calif., Sep 14, 2010 — Electronic Arts Inc. today revealed results from a study conducted by The Nielsen Company which shows the degree to which brand advertisements within video games can boost real life sales. The study, commissioned by EA on behalf of Gatorade, shows that in-game advertising increased household dollars spent on Gatorade by 24%, and offered a return on investment of $3.11.

The study focused on households that purchased at least one of six EA SPORTS(TM) titles: NHL(R) 09, NHL 10, NBA LIVE 07, NBA LIVE 08, NBA LIVE 09 and NBA Street Homecourt. Gatorade had a variety of product placements within the games including arena signs, players’ water bottles, score updates and other call outs.

The study was based on Nielsen’s US Homescan panel of more than 100,000 households, representative of the US population, including a subset of Homescan homes that scanned video game UPC (Universal Product Codes) barcodes. The scanned barcodes were matched to a reference library of more than 14,000 video game titles. Nielsen compared the households that purchased at least one of the studied games before and after Gatorade branding was integrated into the games (the test group) with households that didn’t purchase one of the games (the control group).

These test and control group homes are projected out to the broad Homescan panel by matching them with the larger Homescan household universe based on similar purchase patterns and demographics in order to achieve a statistically reliable sample. Finally, the sales impact of Gatorade advertising was measured by analyzing and comparing Gatorade purchase behavior between the households that had and hadn’t purchased the games that carried Gatorade advertising.

This is the first time that this type of sales lift analysis has been done for advertising within video games. The study is the result of work undertaken by EA and The Nielsen Company to help marketers better understand the potential of advertising in this space.

“Nielsen’s study is a milestone for interactive entertainment,” said Elizabeth Harz, Senior Vice President of Global Media Sales at EA. “For the first time, advertisers are able to link the value of their in-game marketing or sponsorship to actual sales. Now brands can feel confident adding gaming as a core media channel for their advertising.”

“Video games are a deeply engaging consumer experience,” added Gerardo Guzman, Director, Media Product Leadership for The Nielsen Company. “Bringing our industry accepted ad effectiveness understanding to video games is another way to help marketers understand how consumers respond to advertising across different environments. This should help optimize the impact of and derive a return on media investments. In this case the story is simple – dollars put into video game product placement result in more retail dollars.”

Posted in ingame advertising, Presentation, Research | No Comments »

>Research done by Nielsen amongst 4.000 US Smartphone users shows that games are still the most popular downloads.

Interesting to see that social networking websites (Facebook & Twitter I guess) are more popular than ‘communication apps’ like Voice over IP (Skype) and Instant Messaging (MSN). Also the weather and news is high in the list.

The charts speak for themselves I guess 😉

Posted in Apple, game, iPad, iPhone, iPod, Mobile, Research, Social media | No Comments »

>Basically they apparently share my vision that in the future all media merge. The central concept is used to create ‘content’ that reaches out to consumers through certain channels in a specific context… More to read HERE:

http://brandnewgame.nl/cms/wp-content/uploads/2009/12/BrandNewGame-Digital-Interactive-Branding.pdf

Posted in inspiration, Mobile, Research, Trends | No Comments »