Recentelijk is een student van me afgestudeerd aan de UvA op het gebied van Game studies. Hij heeft onderzocht of mensen die eerst de game ‘Unblock me’ speelden ook beter zouden zijn in het spel ‘De Torens van Hanoï’. Helaas kreeg hij maar 40 respondenten zo ver om mee te werken aan zijn uitvoerige onderzoek, waardoor zijn conclusies lastig te onderbouwen zijn met een betrouwbaarheidsfactor. Er bleek volgens zijn onderzoek dan ook amper sprake van een relatie te zijn tussen mensen die eerst de game Unblock me speelden en het aantal zetten dat ze nodig hadden om de Torens van Hanoï succesvol te volbrengen.
Initieel wilden we onderzoeken of gedragsverandering via serious games mogelijk is. Onze opdrachtgevers staan er namelijk (helaas) niet vaak voor open om wetenschappelijk onderzoek te doen naar aanleiding van de games die we hebben ontwikkeld en gelanceerd. Ondanks het feit dat we regelmatig mogen doorontwikkelen of nieuwe games mogen lanceren is er nog steeds weinig wetenschappelijk onderzoek dat onderschrijft dat wat we doen succes heeft. Afgezien van het feit dat we voortdurend terug mogen komen. In het geval van Ziggo hebben we in zeven jaar tijd zelfs vijf games mogen ontwikkelen en zijn er inmiddels concurrenten via de achterdeur binnengekomen ;-).
Gelukkig is er nu Pokémon Go. Deze entertainment game heeft aangetoond dat games wel degelijk en met weinig mechanics het gedrag van meer dan honderd miljoen mensen (wereldwijd) hebben verandert. In Nederland alleen al is 10% van de bevolking (TIEN PROCENT), namelijk 1,7 miljoen mensen actief buiten bezig met hun verzameling van 120 mogelijke Pokémon zo snel en effectief mogelijk compleet te maken. Mensen die voorheen waarschijnlijk op de bank hingen, of achter de computer zaten te gamen, staan nu in parken, rond Albert Heijns en in tuinen van mensen met virtuele ballen, virtuele wezentjes te vangen. Is dat raar? Ja dat is raar. Is het leuk? Ja het is leuk – anders zouden niet meer dan een miljoen Hollanders hiermee bezig zijn.
Waarom is deze game zo sterk?
Het lukt Nintendo (en de ontwikkelaars van de game) zo succesvol te zijn door het combineren van twee elementen:
1. Een heel sterk merk (Pokémon met Nintendo) met een levenslange geschiedenis en televisieserie
2. De intrinsieke verzamel- en ordeningsdrang van mensen
Net een maand voor de lancering van Pokémon Go waren we Dino’s aan het sparen bij de Albert Heijn en konden we Freek Vonk virtueel bewonderen via een headset (zie vorige post), de maand ervoor konden we Angry Birds verzamelen bij de Plus Supermarkten. Nu is Pokémon hier en lopen, fietsen en rennen we door de straten om onze verzameling compleet te maken (gotta catch’em all).
Zelf ben ik nooit een Nintendo Gameboy geweest, ik was meer een PC – en later ook PlayStation gamer. Bovendien hou ik van meer realistischere games. Maar kennelijk zijn er nog 1,7 miljoen andere Nederlanders die hier wel op aanslaan.
De game die we voor een grote verzekeraar in 2015 lanceerden in twaalf talen en zeventien landen onder een kleine 16.000 medewerkers werd door de mensen die de game speelden gemiddeld tien keer gespeeld. Andere aantallen uiteraard – maar voor een serious game die was bedoeld om merkwaarden tot leven te brengen helemaal geen slecht resultaat.
Albert Heijn gaat los met gamification via AR en VR!
Mijn vrienden van Little Chicken hebben in samenwerking met diverse andere partijen (waaronder &Samhoud media) de knotsgekke Dino’s actie in elkaar geprogrammeerd. Tijdens deze zoveelste – maar altijd succesvolle – spaaractie kun je 160 (!) verschillende dino’s opgraven door aankopen te doen bij de Albert Heijn. De sticker-kaarten zijn niet alleen te verzamelen en in een boek te plakken, maar een aantal kan ook worden gescand met je smartphone waardoor de dino’s tot leven komen in je woonkamer. Er zijn twintig kaarten op die manier interactief gemaakt. Het filmpje hieronder laat zien hoe het werkt.
De Augmented Reality (een extra laag over een bestaande zichtbare wereld) & Virtual Reality (digitale bril op je hoofd) techniek achter deze spaaractie is verzorgd door Little Chicken Game Company uit Amsterdam. Het Alternate Reality deel laat dinosaurussen door elke omgeving lopen waar je maar naar kijkt. Ze maken daarbij zelfs geluid, ookal vraag ik me nog steeds af hoe we weten dat ze een dergelijk geluid maken. Voor kinderen is het natuurlijk heel leuk om deze uitgestorven dieren dwars door je woonkamer te zien wandelen! De klus was voor Tomas Sala (programming partner) een jongensdroom die uitkwam. Zijn broer Michiel zei: “Tomas zat vroeger als kind al full-time aan de keukentafel dinosaurussen te tekenen, dus dat we dit nu mochten maken is natuurlijk geweldig.” Zelf sprak ik Tomas een paar maanden terug al over deze opdracht. Hij zei toen met heel veel enthousiasme in zijn stem: “We zijn nu met iets tofs bezig, het combineert AR & VR. Ik mag er nog niets over zeggen, maar het wordt wel groot!” Ik denk dat zijn inschatting juist was.
Het Virtual Reality deel dompelt je onder in een totale virtuele wereld (dus zonder echte fysieke omgeving zichtbaar) waar je dinosaurussen onderwater kunt volgen alsof je ertussen zwemt. Albert Heijn durft hiermee één van de eerste organisaties te zijn die AR en VR op een landelijke schaal en met een behoorlijk budget inzet. Het succes ontbrak er niet aan. Binnen een week was de app de nummer 1 applicatie in de iTunes- en Google Play store. Met het distributiekanaal van AH ook niet echt een verrassing. Spaaracties zijn onder kinderen al een succes sinds ze zijn geïntroduceerd. Het is één van de game mechanieken die gebruik maakt van onze intrinsieke motivatie om dingen te verzamelen en te ordenen.
LC heeft met deze opdracht een gouden dino ei geproduceerd dat eenvoudig in te zetten is voor virtuele verrijkende spaaracties met andere conceptuele vertrekpunten. Het is eenvoudig herhaalbaar en (internationaal) schaalbaar. Het feit dat dit game-bedrijf door Microsoft is geselecteerd als supplier voor Hololens is dan ook geen verrassing. Ik kan Little Chicken van harte aanbevelen als productiepartner. Met het uitdenken van de tactiek en het concept helpen we vanuit BrandNewGame natuurlijk graag ;-).
Wellicht pikant detail: Tegelijkertijd met deze actie loopt er bij de Plus supermarkten (sinds 16 mei tot 1 juli) een actie met Angry Birds, kent u die nog? Het gaat ook om een spaaractie en er is een ‘knotsgek’ stapelspel zichtbaar op de website, maar ik heb niet het idee dat daar erg veel reuring omheen is ontstaan. Je kon je score delen via Facebook, terwijl de actie bedoeld was voor kinderen. Ik dacht dat die eerder op Snapchat en dergelijke zaten? Zelf heb ik destijds nog wel geposeerd bij de kaasafdeling…
Je kunt via BrandNewGame altijd bij hun terecht, of direct contact opnemen met eindbaas van Little Chicken: Michiel Sala.
Het retail landschap zit in zwaar weer. Toen ik in de reclame industrie werkte (van 2007 tot 2009) merkten we het al. Het internet en de verdergaande internationalisering (van grote ketens) was een hoop door elkaar aan het gooien. De laagste prijs kan alleen geboden worden door de grootste, dus je moet als merk en verkooppunt meerwaarde gaan bieden, behalve een rechtvaardige prijs. Volgens Joseph Pine lukt dat vooral door een unieke beleving te bieden. Bijvoorbeeld door schone toiletten aan te bieden tijdens de Christmas holiday shopping periode op Times Square in New York (zie filmpje) of zoals Rituals dat doet met het gratis uitproberen van producten in de winkel, je wordt er zelfs uitgenodigd je handen te wassen, geheel vrijblijvend.
Ik herinner me dat we in die tijd in de reclamebranche voor twee winkelketens werkten die het toen al moeilijk hadden met het roer omgooien. We hebben destijds voor beide formules een winkelanalyse gedaan. Beide partijen schoten ernstig tekort op het bieden van toegevoegde waarde vanuit hun kerncompetenties. Ze waren puur gericht op het doen van aanbiedingen (laagste prijs) via een folder door de brievenbus. Beiden wilden dat middel niet opgeven, want ze waren ervan overtuigd dat die folder verantwoordelijk was voor de omzet. We hebben beide retail ketens destijds geadviseerd meer gebruik te maken van hun eCRM, de kansen van het internet te benutten en een goed functionerende webshop te openen. Daarnaast zouden ze in de winkel het gebruik van artikelen moeten stimuleren. Bij één van deze ketens stond op de tentoon gestelde apparatuur letterijk een handgeschreven bordje: niet aanraken!? Wacht even. Ik kom in een winkel, waarbij ik mogelijkerwijs een product wil kopen, maar ik mag het niet aanraken? Dan moet je bezoekers geld gaan vragen om binnen te mogen komen. Als je iets niet mag aanraken ben je namelijk geen winkel, maar dan ben je een museum. Dan stel je zaken ten toon die zo oud zijn, dat ze door aanraking al in kwaliteit achteruit kunnen gaan. De nieuwe rol van de winkel is wat mij betreft een sample store. Je kunt daar een artikel proberen om te beleven, dus gebruiken, maar niet kopen. Je rekent het wel af, maar je neemt het niet mee. Het wordt geleverd zodra je hebt aangegeven het te willen hebben. En het wordt geleverd waar en wanneer jij wilt.
Gelukkig zijn er ook winkelketens die het wél snappen. Vooral online winkels maken nu de transitie van clicks naar bricks. CoolBlue heeft aangegeven de meest klantvriendelijke winkel van (voorlopig) Nederland en België te willen zijn. Ook Amazon heeft plannen aangekondigd om fysieke winkels te gaan openen. Er is dus weer een interessant transformatie op gang en het speelveld wordt weer goed door elkaar geschut!
Verander-vraag
Het punt dat ik wil maken is dat we al een kleine tien jaar geleden constateerden dat diverse winkelketens hun dienstverlening drastisch moesten veranderen, alleen slaagden er maar weinig in om dat succesvol te doen. Het gros gooide het roer half om, maar dan kun je beter je oude koers blijven varen en het dan nog nadrukkelijker doen. Verander of verander niet, maar wordt geen vlees noch vis. Er zijn honderd redenen te bedenken waarom iets niet lukt – en de drie meest dominante bespreek ik ook in mijn nieuwe boek, maar daar wil ik nu niet te diep op ingaan. De obstakels die verandering vaak in de weg staan zijn structuren (afdelingen, verantwoordelijkheden en organisatie van werk), systemen (zowel software matige, procedurele als juridische) en support (van aandeelhouders, management en medewerkers).
We worden nog steeds door veel organisaties gevraagd verander vraagstukken in beweging te brengen. Wij vinden serious games voor gedragsverandering het meest geschikte middel (en ook het leukste) en we zijn hier succesvol in gebleken. We hopen alleen dat organisaties in de toekomst geen verander management meer nodig hebben. We hopen dat ze t.z.t. mijn nieuwe boek lezen en geïnspireerd raken om, net zoals in games, niet projectmatig te veranderen, maar voortdurend te verbeteren. Eén van de hoofdmodellen van mijn boek toont een nieuw business model gebaseerd op de zogenaamde game-loop van FarmVille. Hierover heb ik al diverse malen geblogd en het model heb ik inmiddels bij diverse experts aan een ‘sanity-check’ onderworpen. Ook Joseph Pine, auteur van onder andere de ‘experience economy’ zag de kracht ervan en vond het artikel dat ik hem erover (in het Engels) liet lezen Harvard Business Review-waardig (1 up !).
Het model gaat uit van vier processen die elke organisatie op orde zou moeten hebben om op dit continu wijzigende zakelijke speelveld te overleven of je organisatie zelfs voortdurende te kunnen versterken. Blue oceans, red oceans, product leadership, customer intimacy, operational excellence, het zit er allemaal in. Ik heb tien jaar bestaande wetenschappelijke waarheden en wetmatigheden geanalyseerd en doorvertaald naar een nieuw – dynamisch model en ben daarbij gestart vanuit game design. Uiteraard bespreek ik het model uitvoerig in mijn nieuwe boek, maar ik verwijs nu graag naar wat eerdere artikelen en heb het ontwerp gedeeld. Ik hoop dat de logica ervan voor zich spreekt, maar ontvang graag feedback. We helpen organisaties graag bij het operationaliseren en leuker en effectiever maken (gamificeren) van de processen die nog niet continu tot verbetering leiden bij organisaties.
Meelezers gezocht
Ik nodig je hierbij ook uit om mee te lezen tijdens het schrijven van de laatste paragrafen van mijn nieuwe boek. Ik zit inmiddels op 60.000 woorden (een kleine 200 pagina’s). Ben je hierin geïnteresseerd, stuur dan een email naar Eva, dan zet zij je op de ‘meelees-lijst’. Alle feedback is welkom en wordt zeer gewaardeerd, dus schroom niet om je aan te melden en de primeur te krijgen van een 200 pagina’s tellend boek. Vermeld bij je aanvraag in de titel van je email ‘mee-lezer’ en als we je nog niet kennen graag even je voornaam, achternaam, functie en organisatie waar je werkt.
GameStorm Retail special
In lijn met onze playful aanpak nodigen we je ook uit om voor €200,- én een gratis lunch mee te denken over hoe retailers de Battle for Clicks and Challenge for Bricks kunnen blijven overleven. We gaan dit doen tijdens de volgende publieke GameStorm waarbij maximaal tien professionals hun hersens gaan kraken in een halve dag durende strijd voor antwoorden. De doelstelling die we onszelf aan tafel stellen is: “Hoe overleven retailers op het totaal vernieuwde zakelijke speelveld?”
Details over deze GameStorm zijn te verkrijgen door een email te sturen naar eva @ brandnewgame.nl
Locatie Dutch Game Garden Hilversum, Arendstraat 27 (gratis parkeren), aanvang 10:00 uur tot 14:00 uur inclusief gratis lunch. Kosten: €200,- Maximaal tien inschrijven. Idealiter kom je met een collega, dat is wel zo gezellig. We zoeken diverse pluimage, dus zowel retail directors, als HR of Learning & Development professionals.
I remember seeing the last VR helmet in 2002 at the ECTS (the European Games Convention – similar to E3 and Gamescom but much smaller)… The guys at Rift are optimizing this technology I guess! After Eyetoy, Kinect, Layar, Wii-U and Google Glasses… why not?
If Cliff Bleszinski and John Carmack believe in it, who would I be not to believe in it!?
